Een maand geleden vond het evenement Vier Schrijvers Verrassend Verschillend plaats in Aalst, België. Van de vier schrijvers verenigd in Adriaens Writers Guild, zijn er twee van wie Celtica Publishing boeken heeft uitgebracht: Peter Varg en Knisper Fogata. Beiden hebben van hun belevenissen van die dag een kort verslag gemaakt.
Peter Varg
Op 22 mei 2022 stelden vier schrijvers van hetzelfde gezin hun werk voor in het Wereldhuis te Aalst. Het evenement ging door onder de naam Vier Schrijvers Verrassend Verschillend. Ik was er ook bij.
Het werd een prachtige presentatie. Een ode aan het boek. Een verheerlijking van het enige instrument dat de wereld beter kan maken. De inleidende woorden van Rianne Lampers, de verantwoordelijke van de uitgeverij Celtica Publishing, de boekbesprekingen waarin elke schrijver zijn werk op zijn eigen unieke manier voorstelde, de muzikale ondersteuning door Sarah en Natasha en de vlotte bediening aan de toog door Monica, Mayrla en Owen zorgden voor een perfect programma. Er werden boeken gesigneerd en boeken verkocht maar misschien belangrijker nog dan dat waren de gesprekken. Voor even niet verscholen achter woorden en papier, lieten de auteurs het enthousiaste publiek een blik in hun hart werpen.
Knisper Fogata houdt oprecht van mensen. Waarschijnlijk is dat de reden waarom ze sociale problemen niet uit de weg gaat. Samen met Marleen deelde ze haar ervaringen als nachtverpleegster in tehuizen in de hoop dat mensen meer nadenken op het ogenblik dat ze hun ouders droppen in verzorgingsparadijzen, plaatsen waar de hopeloosheid samenhokt met de eenzaamheid en de hebzucht. Ikzelf vertelde mijn gasten bij een fris glas bier over mijn dystopische werelden en dat ze een boodschap zijn voor iedereen. Ik beweer niet dat ik de toekomst kan zien, maar als ik onze geschiedenis bestudeer, weet ik dat we op het punt staan om alles te verliezen. Linda bracht samen met Mieke poëzie. Voor iemand als ik die soms het geloof in de mensheid verlies, waren de woorden geschreven met hoop en liefde balsem op mijn zwarte ziel. Ook Eddy sprak het gezelschap toe. Hij vertelde over wie hij was en over wie hij was geweest en over de reden waarom hij ooit naar de pen gegrepen had. Hij had veel te vertellen en ik was blij dat ik er bij was op het moment dat hij zijn wijsheid met ons deelde.
Samen met iedereen hebben we er iets moois van gemaakt. Nu maar hopen dat onze boeken gelezen worden en dat morgen geen verval maar verheffing brengt.
Knisper Fogata
In België waren Linda, Eddy, Marleen, Peter en Mónica, Mieke en ikzelf druk bezig geweest om de boekenpresentatie tot in de puntjes voor te bereiden. Van in het begin wisten we dat Rianne Lampers in Nederland met ons meedacht, meeschreef, mee plande en alles mee voorbereidde om van 22 mei een onvergetelijke gebeurtenis te maken. Sarah en Koen, hadden enkele liedjes gekozen die ze inoefenden voor de gelegenheid. Natasha had aanvaard om het liedje ‘Gracias a la vida’ (dank aan het leven) van Violeta Para te brengen. Mónica, de vrouw van Peter, zat mee in de groep en zorgde voor ontelbare praktische punten. Zij, Mayrla, Evie en Owen waren er om drankjes en hapjes aan te brengen.
Naast het verkrijgen van de nodige geprinte versies van de boeken, ging onze aandacht naar het uitnodigen van geïnteresseerden. Achter de vier schrijvers van ons gezin staat een andere achterban, dat was zeer interessant. Voor Linda kwamen een tiental mensen uit de Evangelische Gemeenschap. Naar Eddy kwamen vooral familieleden en jeugdvrienden luisteren. Mijn contacten kwamen uit het sociaal werk en de zorgsector en Peter Varg trekt lezers van dark fantasy aan. Zo brachten we een vijftigtal mensen samen om hun favoriete schrijver te ontmoeten. Terzelfder tijd konden ze aan tafel gaan zitten met schrijvers van een heel andere genre. Het deed me deugd dat ook Rianne Lampers zich als schrijfster openbaarde en er meerdere geïnteresseerden op haar boeken afkwamen.
Ik hoorde van verschillende kanten dat de namiddag interessant en gezellig was. Dat de formule aansloeg. Voor mij was de namiddag een succes omdat ik vrienden terugzag die ik al jaren miste en omdat we in het totaal tweeënzestig boeken verkochten. En dat was toch ons hoofddoel: mensen samenbrengen en hen warm maken voor wat we graag met hen delen via onze verhalen en gedichten. Uiteindelijk zijn boeken vooral instrumenten om te komen tot het uitwisselen van gedachten, ervaringen en vergaarde kennis. De reacties van onze lezers zijn dan ook uiterst belangrijk.
Stilletjes kijk ik al uit naar een toekomstige boekpresentatie, misschien over een paar jaar. Misschien met nog meer mensen die we kunnen boeien.