Beschrijving
Terwijl de wereld in brand staat en de ellende van de eindtijd onafwendbaar lijkt, geniet Victor, de zoon van Peter en Monica, van een onbezorgde kindertijd in België.
Hij is vijftien als zijn vader ten prooi valt aan de vloek die in hem woekert en Peters verschrikkelijke dood verandert de vrolijke jongen in een norse puber. Tien jaar later sterft ook zijn moeder. Na haar dood trekt Victor met haar urne naar Chili om haar volgens de gebruiken van het Coya-volk te begraven. En vanaf het moment dat hij voet op Chileense bodem zet, raakt alles in een stroomversnelling.
De Zoon van de Slang, het derde boek van de trilogie Kukulkans Meesterplan, is dark fantasy op zijn best. In de magische wereld van Zuid-Amerika wordt Victor deel van een oeroude profetie. Hij is de Zoon van de Slang, geboren uit menselijke liefde en gemaakt met de kennis van de oude indianengod Kukulkan. Die heeft in hem de lotslijnen van de mensheid verweven. Is Victor het wapen dat een einde zal maken aan de gewelddadige heerschappij van de Waanzinnige God?
* * *
Peter Varg (pseudoniem) is geboren en getogen in Aalst, België. In de jaren 80 van de vorige eeuw werkte hij als ontwikkelingshelper in Chili, dat geregeerd werd door de dictator generaal Pinochet. Zijn eigen ervaringen vormden de inspiratie voor de darkfantasy-trilogie Kukulkans Meesterplan.
Nathalie Melis –
perfecte afsluiter van deze trilogie
door Nathalie Melis
Deel 3 van Kukulkans Meesterplan. “De zoon van de slang” is de kers op de taart en maakt dit verhaal af. Alhoewel kan de strijd tussen het goede en het kwade ooit af zijn?
In dit laatste deel maken we een sprong in de tijd. Victor het liefdeskind van Peter en Monica is nu een twintiger die op zoek gaat naar de waarheid en naar de waarom? Als tiener is hij getuige van de gewelddadige dood van zijn vader; die de vloek niet langer de baas kan. Wanneer zoveel jaar later ook zijn moeder sterft gaat Victor naar Chili en brengt hij de assen van zijn moeder terug naar haar moeder, zijn grootmoeder en naar het Coya-volk.
Deze reis en zeker de aanwezigheid van Victor in Chili zet heel de profetie van eeuwen terug in werking. Zowat alle kwaad wordt gewekt vanaf het moment dat hij voet zet in het vliegtuig richting Chili.
In dit deel gaat Peter dieper in op al dit kwaad en op vele volgers van deze God van het kwaad. We krijgen een inzicht in de slang zijn meesterplan. En blijft de vraag natuurlijk werkt deze slang voor het goede, voor het kwade en/of voor zijn eigen zelve te redden. We krijgen antwoorden op de vele vragen die boek 1 en 2 ons gaven. Met één grote vraag doorheen heel dit boek. Slaagt Victor erin om samen met de Coya-stam dit kwaad te verslaan?
Peter Varg heeft een geweldig fantasy verhaal geschreven maar je bent wel verplicht het geheel te lezen. Maar het geheel gaat in stijgende lijn en je groeit samen met Peter zijn schrijven mee in het verhaal en het laat je niet meer los. Het is een geweldige combinatie van hedendaagse geschiedenis in een fantasykleedje verwerkt. Dit mag van mij verfilmd worden. De strijd tussen Goed en Kwaad en een oeroude profetie. Ik kan het meesterplan zeker aanraden als je van dit genre houdt.
Booktastic Vanne –
Zuid-Amerikaanse cultuur en mythologie gecombineerd met een hedendaagse setting, moderne interpretaties en een apocalyptische wereld waar ruimtewezens zich komen bemoeien met de chaos op Aarde. Dit is het derde deel van Kukulkans Meesterplan, het uitgebreide heldendicht door Peter Varg. Waar we in deel één en twee als lezer hoofdkarakter Peter mochten volgen, is dit derde deel een voortzetting van de avonturen en liefde tussen Peter en Monica: de lezer volgt nu hun zoon Victor.
—————————————————–
Het Verhaal
In eerdere delen kwam de Belgische Peter in Chili terecht waar hij verstrengeld raakte in een mix van voorspellingen en de grillen van de Goden. Met hulp van de Coya-stam, waar hij ook zijn geliefde Monica heeft opgedaan, ging hij de strijd aan om het universum te redden. Maar het gevaar is nog niet voorbij. Peter en Monica’s zoon Victor heeft ook nog een rol te spelen in dit alles. Hij is een belangrijke pion in de handen van de indianengod Kukulkan tegen de Waanzinnige God.
Aliens en Natuur
Eerdere recensies startte ik met de paragraaf “romantiek” en “de liefde”, omdat liefde een grote rol speelde in de vorige delen. En al komt romantiek ook in dit boek om de hoek kijken, er is iets dat meer opvalt in dit nieuwe en tevens laatste deel van de trilogie.
Want al aan het begin van het verhaal wordt duidelijk dat de strijd tegen de Waanzinnige God niet uitsluitend door mensen gevoerd zal worden. Peter mixt hiermee oude mythologische elementen met modernere visies van buitenaards leven, en weet deze in een modern jasje te steken. Dit maakt een unieke combinatie van culturele elementen die niet veel vaker in Nederlandse literatuur te vinden zijn, en dat maakt dat zijn werk opvalt.
De buitenaardse wezens komen in verschillende vormen en maten, van tentakelmonster tot vermomde hond, ondersteund door Zuid-Amerikaanse folklore. Victor heeft hier baat bij. Zo zijn er buitenaardse wezens bij die speciaal naar de Aarde gekomen zijn om het universum van de ondergang te behoeden. Een samenwerkingsverband tussen mens en niet-mens.
Schrijfstijl
Peter is consistent aan zijn voorgaande delen en schrijft vanuit de alwetende verteller, vol rijke proza. Hij schuwt niet het gebruik van synoniemen en superlatieven, waardoor zijn boek rijkelijk gevuld is met beschrijvingen en details. Zijn schrijfstijl omvat vooral dialogen en gedetailleerde beschrijvingen van plekken, omgevingen, personen, en de achtergrond informatie over mythen, legenden en religie wat het verhaal een leerzaam element geeft.
De ervaringen en belevenissen beschreven in het boek worden vaak in een combinatie met flashbacks beschreven, wat het af en toe wat lastiger kan maken om de gebeurtenissen te volgen. Het is een techniek die hij ook in zijn vorige boeken toepaste en daarmee blijft het verhaal in eenzelfde stijl. Vond je zijn eerste en tweede deel goed, dan zal je deel drie nog beter vinden. Want ditmaal loopt de spanning hoog op en staat er meer op het spel dan ooit tevoren.
Een Witte Vlam Of Een Nieuwe Toekomst
Veel voorspellingen, veel kennis, veel gedachten. Het avontuur van Victor is, naast een strijd om de wereld te redden, ook een innerlijke strijd. Met alle kennis die hij heeft en die hij in de loop der tijd vergaard heeft, moet hij zijn plek in het universum zien te vinden. Als redder en als mens.
En het is die kennis die hij bij zich draagt, maar ook die hij onderweg vergaart, die voor mij vaak nieuw is, als iemand die minder bekend is met de legenden vanuit landen zoals Chili. Peter vangt dit mooi op door zijn beschrijvingen, en dat is fijn. Het geheel leest hierdoor dus niet als een actiethriller, wat je zou kunnen verwachten van een verhaal over het einde der tijden, maar eerder als een documentaire, als een levensverhaal, als een psychologische roman. Zijn focus lijkt meer op het innerlijke te liggen dan van het geweld dat plaatsvindt daarbuiten, een verschil met veel moderne apocalyptische vertellingen.
Al met al rondt Peter zijn bijzondere en cultuurrijke scifi-fantasytrilogie in stijl af. Duister, vol overpeinzingen, vol informatie, en vol interne strubbelingen van de protagonist. Dark Fantasy voor volwassenen en jong volwassenen, die de interesse in de Zuid-Amerikaanse cultuur aanwakkert en tot denken aanzet.
Johan Klein Haneveld –
7,5 Laat ik meteen het goede nieuws melden: dit boek is het beste van de drie in de serie van Peter Varg. Het is duidelijk dat de auteur tijdens het schrijven van zijn trilogie het ambacht van het schrijven beter onder de knie heeft gekregen en als zijn ontwikkeling zo doorgaat ben ik heel benieuwd wat er nog meer uit zijn pen gaat vloeien. Het nadeel is dat nieuwe lezers niet met dit deel kunnen beginnen – de veelheid van karakters en de complexiteit van de wereld maken dat volgens mij bijkans onmogelijk. Dit derde boek is echter een bevredigende afsluiter van de reeks. Waarin is de auteur in mijn opinie gegroeid? Ten eerste de opbouw van het plot. In dit deel is het verhaal eigenlijk behoorlijk eenvoudig. Het lijkt ingewikkeld door alle complotten en samenzweringen eromheen, maar centraal staat Victor, de zoon van Peter en Monica die ondertussen zijn overleden, die terwijl de wereld schudt onder buitenaardse invasies naar Chili reist om de as van zijn moeder bij haar familie te brengen. In het dorp van de Coya-indianen blijkt dat zijn ouders hem niet alles hebben verteld over zijn erfgoed. Onderweg wordt hij ook nog eens beroofd … Ik vond het plot sterk opgebouwd – de beroving blijkt (om een voorbeeld te geven) anders in elkaar te zitten dan gedacht en de lessen die Victor daarbij leert spelen ook later nog een rol van betekenis. Verder leed dit boek minder aan de kwalijke gevolgen van ‘tell’ in plaats van ‘show’. Er wordt nog steeds veel verteld, maar op een tot de verbeelding sprekende manier, maar gevechten en actie worden niet meer zo afstandelijk neergezet als in het eerste deel. De dialogen zijn ook natuurlijker, net als de emoties geloofwaardiger worden neergezet. Hoofdpersoon Victor heeft er ook wat meer moeite mee dat het ‘goede’ van hem eist slechte dingen te doen. Dat maakte het verhaal een stuk evenwichtiger. Het zorgt er allemaal voor dat de verbeelding van de auteur beter tot zijn recht komt, want verbeelding heeft Peter. Weerberen, demonen, buitenaardse wezens, visioenen uit het boek Openbaring komen allemaal bij elkaar, gecombineerd met overtuigende beschrijvingen van het leven in Chili en de Atacamawoestijn (een setting die beter werkt dan België in het vorige deel). Elke pagina bevat wel een nieuwe fantastische beschrijving of gebeurtenis. De taal is nog steeds wat hoogdravend, en doet denken aan oude verteltradities, maar dat werkt als gebeurtenissen van Bijbelse proporties worden beschreven. ‘Uit het westen kwamen ze, de kinderen van de woestijn, van het kustgebergte, de oneindige stranden en de zee, onder leiding van de brigades van de getekenden en de Witte Vlammen. Ze brachten vreemdelingen mee. Bij hen was er een groepje uit België met onder meer een zevenkoppige draak, een Noorse godin met lange, rode haren en een wezen dat al miljoenen jaren bestond en u ter gelegenheid van de eindstrijd zijn illusie van mensenvlees geruild had voor zijn huid van staal. Allen liepen ze achter een blauwe eenhoorn aan, die met zijn brandende hoorn de mist verdreef en de duisternis van de nacht ophief.’ Ik geniet van deze passages en de verbeelding die daarin geconcentreerd is. Ook van de epische gevechten van de eindtijd kon ik wel smullen. De taal was verzorgd en het boek was goed geredigeerd (al las ik een paar keer ‘brutaal’, waar volgens mij ‘bruut’ werd bedoeld). Het boek is nog steeds niet voor iedereen – je moet een sterke maag hebben en ook een manier van vertellen accepteren die anders is dan gebruikelijk in fantasyromans – maar ik raad deze serie aan voor wie eens iets heel anders dan anders wil proberen. Was ik bij het eerste deel nog sceptisch, dit boek was zeker de moeite waard.
Marlies –
De Zoon van De Slang
Recensie door Marlies Adriaens
Toen ik het laatste blad omsloeg van “De Zoon van de Slang” moest ik een tijdlang bekomen van wat ik las. Dit derde boek van de trilogie “Kukulkans Meesterplan” pakte me helemaal in. Ik genoot van de beeldende schrijfstijl, van de onverwachte wendingen, de vergezochte personages en de beschreven ruimtes. In mijn verbeelding kwam alles tot leven. Maar ik moet bekennen dat ik vooral geboeid werd door de rode draad in het verhaal: de zoon van de slang werd door zijn verleden voorbestemd op een zeer belangrijke taak, maar toch staat of valt alles met het nemen van de juiste beslissingen op het juiste moment.
Ik had wel te doen met Victor. Het moet je maar overkomen! Dat jongetje beleefde een tamelijk onbezorgde jeugd, gepeperd en gezouten met wat magie, en plots kwam hij oog en oog te staan met de vreselijke realiteit waarin zijn ouders afgeslacht werden door het kwaad. Stilaan werd hij zich bewust van de buitengewone krachten die in het universum een strijd leveren, met als inzet het voortbestaan van de mensheid. Vallend en opstaand ontdekt hij de uitzonderlijke eigenschappen die hij erfde en werd hij, als een offerlam, gedreven naar de gruwelijke eindstrijd in Chili.
Terwijl ik las zag ik meer en meer gelijkenissen met wat zich afspeelt in onze vierkant draaiende samenleving en met de keuzes die we allemaal zouden moeten maken, ieder op zijn manier, om het goede te doen overwinnen.
Was het toeval dat ik samen met Peter en andere familieleden in Chili was toen de revolutie daar uitbrak op 18 oktober 2019? Ik vroeg het aan Peter, want wat daar gebeurde wordt in “De Zoon van de Slang” voorspeld, maar hij antwoordde niet. Voor onze ogen werd de strijd gestreden tussen machtelozen tegen machthebbers, tussen hen die sociale rechtvaardigheid willen en hen die vooral hun rijkdom en macht willen behouden en vermenigvuldigen, tussen hen waarvan de basisbehoeften niet kunnen bevredigd worden en hen die een onverzadigbare honger aankweekten naar luxe en buitensporigheden, tussen hen die hun eigen leven moeten opofferen om hun ouders en grootouders te redden uit de armoede en om hun kinderen een toekomst te kunnen geven en hen die anderen onder zich in de afgrond duwen om nog meer te profiteren van voorrechten die ze opbouwden ten koste van de gewone mensen….
Of de strijd in de kosmos die Peter in zijn verhaal beschrijft ondertussen ook plaatsvond, kon ik nog altijd niet achterhalen.
Ten slotte wil ik enkele redenen opnoemen waarom je dit boek moet lezen:
1- Het is uniek.
2- Het is goed geschreven, boeiend en verrijkend.
3- Het stimuleert om op reis te gaan naar Chili.
4- Bij verfilming zullen wij, de Vargfans, de meest kritische kijkers zijn!
Monica –
Recensie categorie: De Zoon van De Slang van De Zoon van de Slang
Ik heb tijdens een vorige boekpresentatie verteld hoe Peter begon te schrijven. Nu wil ik jullie zeggen hoe mijn Peter, Peter Varg geworden is. Wel met de hulp van velen. Als ik het derde deel van zijn trilogie lees dan merk ik duidelijk dat zijn techniek van schrijven veel beter is. Dit heeft hij te danken aan Rianne en het redactieproces van Celtica maar ook aan de opmerkingen die hij van zijn lezers kreeg. Peter heeft steeds geprobeerd om daar rekening mee te houden. Ik wil dus alle mensen danken die zijn boeken hebben gelezen en hem recensies hebben gestuurd.
Als je “De Zoon van de Slang” leest kom je terecht in een fantastische wereld die een spiegel is van de realiteit. Peter schept een universum vol van speciale wezens, buitenaardse creaturen, geesten, goden, demonen en helden. De namen die hij ze geeft vind ik grappig want ik ken de echte personen die schuil gaan achter het personage.
Peter gebruikt de gewoonten van mijn volk om zijn verhalen meer smaak en kleur te geven. Zo zou ik het zelf niet kunnen doen. Ik apprecieer dat hij met veel respect en liefde die elementen kiest die hij wel mag gebruiken in zijn boeken.
Op de achtergrond van zijn verhalen zien we de politieke realiteit van Chili. In de jaren tachtig werkten ik en Peter samen in een sociaal werk in Santiago. We hebben gezien hoe moeilijk het was voor mijn land om los te komen van een militaire dictatuur en de weg terug te vinden naar de democratie. Het verleden kreeg ons echter terug te pakken want tijdens onze laatste reis naar Chili in oktober 2019 kwamen we terecht in een revolutie.
Alles begon toen ik met een zware longontsteking werd gehospitaliseerd in een kliniek in het centrum van Santiago. Die zelfde dag kwamen er duizenden mensen op straat om te betogen. De gewone burgers waren boos over de manier waarop de regering ons land bestuurde. Ze klaagden over de lage lonen en pensioenen, de slechte arbeidsuren en de veel te dure gezondheidszorg. Er werd niet alleen betoogd. Sommige groepen maakten van de gelegenheid gebruik om metrostations in brand te steken en winkels te plunderen. De politie kreeg de woedende massa niet meer onder controle en dus kwamen voor het eerst sinds de donkere jaren van de dictatuur de militairen terug op de straat en werd de avondklok ingesteld…
En ik lag daar in het midden van alles. Ziek, erg ziek. De dokters kwamen ons regelmatig controleren.
Ik was wakker. Ik kon het lawaai horen van de helikopter die over het dak van de kliniek vloog. Het verplegend personeel begon shiften te doen van 24 uren.
Ik was daar in het midden van alles en hoe vreemd het ook mag klinken. Ik was niet bang! Ik was rustig en positief.
De verpleger vertelde me hoe de nachten voor de gewone mensen waren geweest. Soms wilde ik wel wenen van al die verhalen over ellende en pijn maar ik bleef rustig. Ik voelde mij beschermd.
Ik was tijdens het begin van de revolutie van 2019 in Chili.
Soms vragen mensen mij wat schrijft je man. Ik zeg dan Horror Fantasie. Sommigen vinden dat maar niets. Maar ik ben trots op hem want zo heb ik in Chili de werkelijkheid gezien.
Monica
03 – 04 – 2020
Natasha –
Ik heb het voorrecht gehad van het boek nog in zijn prille begindagen te mogen lezen of te horen hoe de schrijver hier met wijd opengesperde ogen en wilde haren mij zijn ideeën voorlas.
Met bulderende stem nam hij mij in gedachten mee naar de eindtijd waar magische wezens de aarde overmeesterde
Van zijn gekke verhalen naar dit boek, het einde van de trilogie: ‘Kukulkans Meesterplan’ heeft papa een lange weg afgelegd.
Het boek is in positieve zin veranderd, het is meer gestructureerd en het is daardoor aangenamer om het verhaal te volgen.
Wat hij geschapen heeft is een fantastische mix van honderden verhalen gekruid met een kritische maar ook soms komische kijk op de wereld.
Ik heb ook enorm genoten van de vorige twee boeken en het is leuk om te zien hoe alles samen komt in dit laatste boek en hoe het conflict beëindigd wordt dat zich al lang aan het opbouwen was.
Ik kan zeggen dat ik vaak aangenaam verrast was hoe alles opgelost werd en vooral omdat dit niet op een voorspelbare manier gebeurde.
Nog iets wat mijn zinnen prikkelde is dat hier sprake is van ware rebellie want ondanks het feit dat alles ‘voorspeld en voorzegd’ is wordt de ware orde steeds weer bevraagd. Niets ligt echt vast.
Het hoofdpersonage is rebels en alles behalve volmaakt wat het makkelijk maakt om met hem mee te voelen in zijn beproevingen.
De personages zijn kleurrijk beschreven en het is leuk om de motieven van de antagonisten te doorgronden.
Het is inderdaad zeer moeilijk voor mij om objectief te blijven maar als liefhebber van literatuur kan ik zeggen dat ik een zeer boeiend verhaal heb gelezen met honderden verschillende insteken op cultureel, politiek en relationeel vlak
Wat mij vooral plezierde is dat een zeer penibele en spannende situatie zo maar met één zin kon veranderen naar iets luchtigs en komisch.
Wat ik ook in boeken enorm kan appreciëren is als een gebeurtenis die plaats vond in het begin van het boek later terugkomt en weer van belang is.
Ik raad dit boek aan aan iedereen die graag van spanning houdt en zich graag laat meeslepen in een magische wereld waar legenden zich in elkaar verweven.
Fany –
https://indeboekenkast.com/2020/03/12/de-zoon-van-de-slang/
Het meesterlijke einde van de grootse dark-fantasyreeks Kukulkans Meesterplan
Citaat:
Het Niets was een toestand die allesomvattend was en in harmonie met zichzelf. In deze oneindigheid zonder ruimte en tijd ontstond er een bewustzijn. Het was anders dan het hem omringende omdat het wist dat het was. Het was alleen, het was leeg en daarom noemde het zichzelf de Leegte. Na zijn naamgeving kwamen de dromen. Het zag de Ouroborus, de staart-eter, als symbool van de grote kringloop, het Niets als een herinnering aan gisteren, en het uitbundige leven als een visioen van morgen. Als katalysator die een nieuwe periode in de cyclus op gang bracht, stelde de Leegte zich de schepping tot doel.
De Leegte had een plan waarbij Akash de schepper zou worden, de maker en beheerder van het leven, de brenger van hoop in het absolute niets, maar dit draaide enigszins anders uit, want toen de droom van de Leegte werkelijkheid werd, verstoorde dat de perfectie van het allesomvattende niets en door de krachten die vrijkwamen ging de harmonie in de schepping verloren. Akash werd waanzinnig en riep op tot de eeuwige strijd. Het Meesterplan van Kukulkan was noodzakelijk om het universum te redden.
Wat ben ik blij met dit deel. Raadsels worden opgelost, emoties worden voelbaar en er is een machtige strijd met een hoopvolle boodschap. Omdat het verhaal nu meer vanuit de wezens zelf verteld wordt en me daardoor meer raakt, kan ik me nu volledig inleven in hun waarheid en karakter. De Zoon van de Slang verbindt mens, dier, god en demon in het verleden, heden en de toekomst. Het wervelende einde is een nieuw begin.
In de eerste twee delen De Jaguarkrijger en de Weerbeer zijn de magische hoofdfiguren Juan, Peter, Monica en Tom. De Gevederde Slang Kukulkan heeft immers in opdracht van de god Leegte hun toekomst mee uitgestippeld en deze is zeker niet altijd fraai. In het orakelboek van Kukulkan zijn de wetten van de schepping opgenomen; daar lezen we ook dat de Leegte geen andere oplossing had. De Leegte kon niet anders dan het bijzondere pact tussen hem en Akash te volgen, maar door dit verbond en de oproep van Akash naar bloed en pijn veranderde de droom in een nachtmerrie.
In het universum van De Zoon van de Slang liggen goed en kwaad soms dichter bij elkaar dan gedacht.
Victor, het Reddende Kind, is heel zijn leven lang door zijn ouders, Monica en Peter, in onwetendheid opgevoed, maar nu komt hij aan de beurt. Nadat Victor zijn vader Peter verloor op een wrede onbegrijpelijke manier en hij nu de urn met de as van zijn moeder Monica naar haar rustplaats in Chili brengt, komt alles in een stroomversnelling. Na zijn vaders dood was hij boos op de Chaos en de Leegte. Hij begreep niet waarom ze dit hadden laten gebeuren. Die dag besloot hij geen enkel persoon nog te vertrouwen en voor niemand nog te buigen. Stilaan ontdekt hij nu de geheimen die voor hem verborgen waren en samen met zijn vrienden worden de voorbereidingen getroffen om voor eens en altijd Akash te verslaan. Zal hij zijn emoties de baas kunnen en zijn bijzondere gaven en geschenken durven gebruiken om zijn lotsbestemming te vervullen?
Alle wapens, zieners en beschermers worden opgeroepen en de verdediging wordt in stelling gebracht. De gevaarlijke vijand pakt ook nu weer uit met inventieve strategieën, maar de goede kant komt meedogenloos uit de hoek. Om Akash te verpulveren worden bijzondere allianties gevormd en worden levens zonder boe of ba opgeofferd. Maar is er wel een winnaar?
Waar De Jaguarkrijger en De Weerbeer vrij afstandelijk geschreven zijn, is De Zoon van de Slang meer in de gedachten, gevoelens van de protagonisten en vijanden gedoken. In deze spetterende finale vol actie zie ik verschillende oude personages terug en ontmoet ik nieuwe wonderlijk gruwelijke en tegelijkertijd vertederende figuren. Dit laatste boek is het minst ingewikkelde van de trilogie en het grijpt me door de beeldende stijl en goede karakterontwikkeling dadelijk bij de strot.
Als ik denk: “Nu weet ik wel hoe de vork in de steel zit”, dan bam.. verrast het verhaal met weer een onverwachte twist. De manier waarop de auteur de samenhang tussen alles weergeeft en hoe hij me eindelijk Kukulkans Meesterplan verduidelijkt, is echt genieten. . De Zoon van de Slang ontsluiert verschillende waarheden en bewijst dat manipulatie van alle tijden is. Opnieuw verwerkt Peter Varg de actuele ellende en fouten van onze maatschappij, op een creatieve manier, in deze duistere vertelling.
De Gevallen Engelen, eerdere makers van leven, die verstoten werden door Akash, komen veelvuldig aan het woord in deze eindstrijd, het Armageddon. Wat was het zalig om deze ideeën, frustraties en sinistere plannen van hen te leren kennen. De eindstrijd speelt zich af op kosmisch niveau, maar ook op de Aarde. Deze oorlog lijkt eenvoudig te gaan tussen het donker en het licht, maar in deze verdorven wereld is niets eenvoudig. De Zoon van de Slang is de ultieme confrontatie waarin iedereen, goed of slecht, voor moeilijke beslissingen komt te staan en waarbij eindelijk duidelijk wordt, of het allesoverheersende Niets de Leegte zal verdringen.
Hoewel de dark-fantasyreeks Kukulkans Meesterplan me een eng universum laat zien, is er plaats voor een straaltje licht in deze grimmige wereld. Liefde, hoop en loyaliteit zijn het antwoord op haat en machtsmisbruik in deze unieke schepping.
**** en halve ster
Antoon –
Met De Zoon van de Slang komt Kukulkans Meesterplan tot een spetterende conclusie in een wereld waar de mythologie de realiteit helemaal heeft ingehaald. Peter heeft dit boek volledig en met aandacht uitgewerkt, ik vond er alle bladzijden in terug die ik van het verhaal verwachtte. ‘Last but not least’ is hier zeker van toepassing!
——————–
Aan inspiratie opnieuw geen gebrek in De Zoon van de Slang, Peter haalt alles uit de kast. De reis van het nieuwe hoofdpersonage Victor staat centraal. Victor’s reis naar zijn moeder’s geboortedorp is tevens een groei naar volwassenheid. Hij verwerft gaandeweg meer inzicht in zichzelf en een beter begrip voor de rol van zijn voorouders. Victor beleeft een ware Odyssee waarbij hij tal van nieuwe personages op zijn weg ontmoet. Toch komt het verhaal nu volledig tot zijn recht. Het is namelijk zorgvuldig opgebouwd en bevat vlotte dialogen waar vaart in zit. In dit laatste deel van Peter’s trilogie krijgen we voldoende de tijd om de belangrijkste personages goed te leren kennen en daarnaast de verhaallijn en achterliggende boodschap in ons op te nemen. Met de continuïteit tussen de drie delen zit het goed. We keren onder meer terug naar een aantal plaatsen die we eerder al bezochten en een kern van ‘bekende acteurs’ verschijnen op het toneel. Blijkbaar hadden deze hier en daar toch enkele verborgen aspecten… En die leren we nu kennen.
Naast mythologie en religie blijft Peter’s zin voor sociale rechtvaardigheid prominent aanwezig in dit boek. Milieuvervuiling krijgt de nodige aandacht, en is verweven met mythologische figuren die er soms bijna aan onderdoor gaan. Andere – meer demonische – personages bloeien daarentegen op door deze verloedering en halen hun voldoening uit het meesleuren van de gewone man in hun vernielzucht. Toch zijn er ook de op het eerste zicht hopeloze gevallen die er in slagen uiteindelijk een ander pad te kiezen.
Peter schrijft dark fantasy. Ik zie in hem echter geen doemdenker. Veeleer is hij iemand die gelooft dat hoe slecht het er soms voorstaat, mits een harde kern van volhouders zullen er uiteindelijk toch oplossingen gevonden worden. Dat geloof wil hij overbrengen op zijn lezerspubliek.
Tenslotte blijft het me verwonderen hoe Peter er in slaagt zijn fantasie en ideeën uit zijn hoofd te halen en op papier te krijgen. De muze is bij hem duidelijk aanwezig. Verhaaltechnisch is dit boek tot dusver Peter’s meesterwerk, het gaat in stijgende lijn… Wie weet wat we later nog meer kunnen verwachten?
Florian Romanov –
Eindspurt!
Voor wie de vorige twee boeken reeds las van deze trilogie begint dit verhaal met een afscheid. De held en heldin uit de eerste boeken hebben de vloek waarmee ze opgezadeld zaten niet overwonnen. Neen, het is zelfs nog erger. Reeds van in het begin wordt de lezer geconfronteerd met de dood van beiden terwijl de vloek zich naar hun nageslacht heeft verplaatst. In dit boek zijn we genoodzaakt om het met een nieuwe held te doen. Dit boek start relatief gezapig als een dystopie om daarna razend snel te evolueren tot een rasecht Armageddon met meer dan één verrassende twist aan het einde.
We kunnen dit werk klasseren als apocalyptische literatuur in een mix van Magie, SF, Verlossing, Eindstrijd en Klimaatverandering. Peter Varg schetst hier een onheilspellend nabij toekomstbeeld over de ondergang van ons universum en de daaruit voortvloeiende oneindige dictatuur van een krankzinnige god. De feiten verlopen volgens zich herhalende cycli gelijklopend aan de grote massa-extincties die onze wereld in realiteit al doormaakte.
Varg schuwt daarbij geen geheimzinnige, visionaire taal bolstaand van symboliek. Het opvoeren van machtige grootheden zoals: “Het Niets, De Leegte, Akash, De Kosmische Boom, Kukulkan, De Splinter van Chaos, De Weerbeer, De Zwerm, El Padre, Generaal Glinster, De archivaris van het Kwaad, De Vloek van Juan, Zidions, een Zwarte Engel, Scheppers en Witte Vlammen” kán aanvankelijk verwarrend overkomen maar vrees niet…
De ultieme strijd wordt gestreden door slechts enkele herkenbare personaliteiten. De protagonist is een onrijpe en ontwrichte wees. Een zoekende ziel die vooral boosheid voelt omdat men zijn ouders offerde op het altaar van een profetie die de laatste strijd aankondigt. Hij is een onwetende mens maar ook het product van de eerder genoemde grootheden die om beurten aan zijn touwtjes trekken. Hij wordt overladen met immense kracht en bescherming waardoor men zich als lezer haast bezondigd aan de gedachte: “Met zoveel macht ter beschikking kan zelfs ik het universum redden…” tot men leest wat de antagonist allemaal in stelling brengt en men beseft dat de twee tegenpolen elkaar waard zijn. De jongeman is echter onervaren en zijn geest vertroebeld door haat terwijl de vijand bij name van Lucifer sluw en berekend te werk gaat. De kleurrijke figuur van Lucifer is echter evenzeer een handpop als alle anderen. Hij moet het reddende kind verslaan en doden ter ere van Akash maar deze keer heeft hij een alternatief eind in gedachten.